Yahari Ore no Seishun Love Come wa Machigatteiru Zoku

Yönetmen: Kei Oikawa

Stüdyo: Feel

Tür: Okul, Romantik

Yapım Yılı: 2015

Bölüm Sayısı: 13

Anime Puanı: 10/6

Uzun adının yanında My Teen Romantic Comedy: SNAFU TOO! olarak da bilinen anime, bir ikinci sezon animesi ve olaylar ilk sezonun bittiği yerden devam ediyor. Serinin yönetmeni ve stüdyosu değişmiş olsa da Hikigaya ve katıldığı kulübün diğer üyeleri Yukinoshita ile Yuigihama değişmemiş olarak karşımıza çıkıyorlar. Her devam sezonu yazımda olduğu gibi hikâyeye ve ayrıntılara fazla yer vermekten ziyade yüzeysel olarak ikinci sezon hakkındaki fikirlerimi sunacağım. Bu yüzden daha kapsamlı bir inceleme için buraya tıklayarak ilk sezona ulaşabilirsiniz. 

Değindiğim gibi devam sezonunda da Hikigaya ve Servis Kulübü, genellikle Hikigaya’nın sınıf arkadaşlarının dertlerine derman olmaya çalışıyor. İkinci sezonu izlerken yine en büyük handikabım aradan iki sene geçmiş olduğu için detayları hatırlayamamam oldu. Bu karşın hatırladığım bir şey varsa da o da ilk sezonu severek, daha doğrusu ilgiyle izlediğimdi. İkinci sezon benim açımdan biraz ağır ve yavan kalmış. Olaylar sarmıyor, karakterlerin diyalogları etkilemiyor ki diyalog üzerinden giden bir animede bu önemli. Ayrıca ilk sezonda da baharat niteliğinde olan komedi unsurları ikinci sezonda çok daha az. Yani demek istediğim şimdi bir düşünüyorum da, ikinci sezonu aklıma getirdiğimde sürekli asık suratlar, depresif bir hava geliyor aklıma. Ara sıra pür dikkat izlediğim de oldu tabi ama genel olarak mesela dramın tavan yaptığı bir sahnede Hikigaya müthiş bir konuşma yaparken ben şahsen hiç etkilenemedim. Şimdi bu durum açıkçası ikinci sezon hakikatten mi ilk sezonun gölgesinde kalıyor yoksa sıkıntı bendemi tam kestiremiyorum. Dedim ya, benim en büyük zaafım uzun aralardan sonra devam sezonu izlemektir ve bu iki sezonu arka arkaya izleseydim belki şimdi bambaşka şeyler de yazıyor olabilirdim. Bunların dışında animeyi yine sırtlayan Hachiman Hikigaya. Her ne kadar içerik olarak benim gözümde zayıf kalmış olsa da Hikigaya’nın kendine has bir çekiciliği (belki ses tonu?) var ve adam kendisini her koşulda sevdiriyor.

Çizimlerin ise ilk sezondan pek bir farkı yok, hatta aynısı. Klasik birbirine benzeyen sevimli kızlar, renkli saçlar, diken saçlı erkekler ve hala gıcık bulduğum Hikigaya’nın kız kardeşi Komachi’nin tek dişi. Müzikler de standartlar. Romantik, dram, hafif ucundan komedi kokan bir animeye uyan açılış ve kapanışlar kullanılmış.

İkinci sezonda Hikigaya da animeyi ancak idare ediyor. Dediğim gibi iki sezonu arka arkaya izlemiş olsam belki atmosfer olarak daha farklı olabilirdi ama kopukluk birçok animede negatiflik olarak karşıma çıkıyor benim. Bu yüzden ikinci sezonu pek fazla kötülemek istemem. Tek diyebileceğim ilk sezon daha iyiydi.